سردشت شهر آرزو‌های خردلی
تاریخ انتشار: ۸ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۴۴۲۶۶۹
به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان، سال ۱۳۶۶ و اوایل تیرماه، شهر سردشت پر از سکوت بود، از نقل و نبات بعثی‌ها هنوز خبری نبود،مردم روز آرامی داشتند،هنوز خبری از بمب افکن‌های عراقی نبود؛ همه مشغول زندگی خود بودند، بازاری‌ها مشغول کسب و کار و زنان در خانه در کنار فرزندان مشغول امور روزانه که ناگهان هواپیما‌های بمب افکن عراقی در بالای شهر ظاهر شدند، سرو صدای مردم بلند شد، هواپیماها! هواپیماها! به زیرزمین‌ها پناه ببرید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این نجوای مردم بود، بعد از گذشت دقایقی صدایی از انفجار به گوش‌ها نرسید، اوضاع آرام بود مردم بعد از گذشت مدتی از پناهگاه‌ها خارج شدند؛ از انفجار خبری نبود، تنها دودی سفید رنگ از هواپیماها خارج شده بود.
مردم شاد از اینکه بمباران ندارند، با خوشحالی از پناهگاه هایشان خارج شدند، ولی بوی سیر گندیده آنها را اذیت می‌کرد در یک لحظه چهره شهر دگرگون شد، تاول‌ها روی پوست‌ها خودنمایی کرد، چشم‌های بسیاری کور و متورم شد و بدن برخی‌ها سوخته، تنگی نفس امان مردمی را که در معرض بمباران مستقیم بودند را بریده بود.
چهره شهر رنگ خاکستری به خود گرفته بود، مردم سوخته بودند، طراوت و شادابی‌ها رنگ باخته بود و مردم وحشت زده نمی‌دانستند چه کار کنند.
پیکر بی جان کودکان، زنان و مردان در گوشه گوشه شهر بر زمین افتاده بود و این یعنی شیمیایی.
برخی درهمان روز دچار ایست قلبی شدند و برخی دیگر در جدال با مرگ در فاصله هفت تا سی روز بعد از انتقال به بیمارستان شهید شده و جان به جان آفرین تسلیم کردند.
شادی به یکباره از چهره شهر رخت بربسته بود، همه مرگ را به انتظار نشسته بودند، مجامع بین المللی سکوت کرده بودند و لاله‌های درون سردشت آرام آرام و یکی پس از دیگری پژمرده می‌شدند.
پیروان دروغین حقوق بشر و دموکراسی تبدیل به حامیان رژیم بعثی متجاوز شده بودند و از حقوق بشر فقط پیکر‌های بی جان زنان و مردان و کودکان بی گناه شیمیایی شده برجا مانده بود.
یک سوم سردشتی‌ها که در بازار مشغول کسب و کار بودند به دلیل برخورد مستقیم بمب خردل در داخل بازار به شهادت رسیدند و شهادت این بیگناهان محکوم به مرگ امروز برگ سیاهی بر کارنامه مدعیان دروغین حقوق بشر است.
هنوز با گذشت سال‌ها از بمباران شیمیایی آثار رنج و درد در چهره شهر به چشم می‌خورد، هنوز نفس‌ها به سختی بالا می‌آید، هنوز زخم‌ها سرباز است، هنوز تاول‌ها جاخوش کرده اند، هنوز طعم تلخ خردل با گوشت و خون مردم این دیار عجین است، هنوز سینه‌ها داغدار است، هنوز در این مکان مردم مرگ را به انتظار نشسته اند و اگر چه هنوز باب شهادت در این شهر باز است و هنوز غیرت ایرانی در آنها موج می‌زند.
سردشت دیگر مثل گذشته زمینش سبز و آسمانش آبی نیست و مردمش شاد نیستند، همه اینجا داغدارند.
اما چه کسی جوابگوی این بیرحمی‌ها در حق مردم سردشت است، چه کسی می‌تواند چهره این شهر پژمرده را دوباره شاد کند و چه کسی جوابگوی داغ مادران و پدران این شهرداغدار است؟
مگر این مردم بیگناه چه کرده بودند که تاوان به این سنگینی پرداختند، جرمشان چه بود به جز غیرت، نمی‌خواستند کشورشان چندپاره شود، دوست داشتند ایرانشان سربلند بماند تنها همین و آیا این جرم بزرگی بود؟
امروز سردشت به رغم گذشت چندین سال هنوز سیمای واقعی خود را پیدا نکرده و آلام و درد‌ها را به راحتی می‌توان در سیمای مظلوم و درد کشیده آن به وضوح دید.
رییس انجمن حمایت از حقوق جانبازان شیمیایی سردشت در خصوص مظلومیت مردم این دیار سرفراز به خبرنگار ایرنا گفت: با توجه به اینکه سر دشت شهر کوچکی است و در ایام جنگ تحمیلی ۶ بار مورد حمله راکد‌های شیمیایی قرار گرفته، اغلب مردم دچار آسیب‌های جسمی و روحی شده اند، ازاین رو باید مسوولان برای ارایه خدمات درمانی و بهداشتی به مردم تمهیدات کافی را بیاندیشند.
صالح عزیزپور اقدم به نقش بارز رسانه‌های گروهی در انعکاس مشکلات مردم اشاره کرد و یادآور شد: اصحاب رسانه باید کمبود‌های موجود دراین منطقه را به اطلاع مسوولان برسانند و دراین ارتباط با مشارکت نهاد‌های مردمی چاره اندیشی کنند.
البته اکنون که موضوع بیماری کرونا و آسیب‌های آن به افراد بیمار به ویژه بیماران ریوی آشکار است، تمهیدات ویژه‌ای برای شهرستان سردشت اندیشیده شده تا هزاران مصدوم شیمیایی این شهر از شر کرونا در امان باشند.
رییس دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی آذربایجان غربی در این خصوص گفت: سردشت به خاطر شرایط ویژه و وجود ۴۰۰ جانباز شیمیایی بالای ۵۰ درصد با آسیب ریوی از اهمیت بسیاری برخوردار است و تمهیدات ویژه‌ای برای آن اتخاذ شده است.
دکتر جواد آقازاده گفت: تمام تلاش ما جلوگیری از بروز بیماری کرونا در بین همه اقشار به ویژه جانبازان شیمیایی است که امیدواریم با همراهی مردم به این مهم دست یابیم.
رژیم بعث عراق در هفتم تیر ۱۳۶۶ با استفاده از بمب‌های شیمیایی چهار نقطه پرازدحام سردشت را بمباران کرد که در این حمله ناجوانمردانه ۱۱۹ نفر از ساکنان غیرنظامی شهر شهید و بیش از هشت هزار نفر نیز در معرض گازهای سمی قرار گرفتند و دچار مصدومیت شیمیایی شدند.
بمباران شیمیایی شهر مرزی سردشت فجیع‌ترین تهاجم شیمیایی بود که آثار و مشکلات بسیاری به وجود آورد و در پی آن سردشت اولین شهر قربانی جنگ افزار‌های شیمیایی در جهان پس از بمباران هسته‌ای هیروشیما نام گرفت.
شهرستان مرزی سردشت در جنوب آذربایجان‌غربی واقع شده و ۸۵۷ شهید و چهار هزار جانباز تقدیم انقلاب اسلامی کرده است.
منبع: ایرنا
انتهای پیام/ ش ج
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: بمباران شیمیایی سردشت بمباران شیمیایی جنگ ایران و عراق رژیم بعث عراق چهره شهر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۴۴۲۶۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مراقب باشید! همه خودروها در تابستان سرطان‌زا می‌شوند
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، بر اساس مطالعه‌ای که در Environmental Science & Technology منتشر شده است، هوای داخل تمام وسایل نقلیه شخصی با مواد بازدارنده شعله، از جمله مواردی که مشکوک به ایجاد سرطان هستند، آلوده شده است. خودروسازان این مواد شیمیایی را به فوم صندلی و سایر بخشهای داخلی اضافه می‌کنند تا استانداردهای منسوخ جلوگیری از اشتعال‌پذیری را بدون هیچ مزیت ایمنی ثابت‌شده‌ای در برابر آتش رعایت کنند.
ربکا هوهن، نویسنده اصلی این مطالعه و محقق دانشگاه دوک، در این خصوص می‌گوید:«تحقیق ما نشان داد که این مواد به‌کاررفته در کابین خودرو، مواد شیمیایی مضر را در هوای کابین خودروها آزاد می‌کنند. ازآنجایی‌که هر راننده به طور متوسط روزی یک ساعت را در ماشین سپری می‌کند، این موضوع با بهداشت عمومی در ارتباط است. این امر به ویژه برای رانندگانی که رفت‌وآمدهای طولانی‌تری دارند و همچنین مسافران کم‌سن‌وسالی که بیشتر از بزرگسالان تنفس می‌کنند، نگران‌کننده است.»
محققان مواد بازدارنده شعله را در داخل کابین ۱۰۱ خودرو از سراسر ایالات متحده بررسی کردند. ۹۹ درصد از خودروها حاوی تریس (کلرو ایزوپروپیل) فسفات (TCIPP) بودند که یک ماده بازدارنده شعله است.
حدود نیمی از خودروها در تابستان و زمستان آزمایش شدند. آب‌وهوای گرم‌تر با غلظت‌های بالاتر از این مواد سمی مرتبط است، زیرا گازهای خروجی از اجزای داخلی مانند فوم صندلی با دمای بالاتر افزایش می‌یابد و دمای فضای داخلی خودرو می‌تواند به ۶۵ درجه سانتی‌گراد برسد.
محققان همچنین نمونه‌هایی از فوم صندلی را از ۵۱ خودرو مورد تجزیه‌وتحلیل قرار دادند. وسایل نقلیه‌ای که حاوی ماده سرطان‌زای مشکوک به TCIPP در فوم خود بودند، غلظت‌های بالاتری از TCIPP در هوای خود داشتند که تأیید می‌کند فوم منبعی از این بازدارنده شعله در هوای کابین است.
آتش‌نشان‌ها نیز در این خصوص ابراز نگرانی کرده‌اند. استفاده از محصولات با روکشی از مواد شیمیایی مضر برای جلوگیری از آتش‌سوزی در بیشتر مصارف کار چندانی انجام نمی‌دهد و در عوض شعله‌ها را برای قربانیان و به‌ویژه برای اولین افرادی که در معرض آن قرار می‌گیرند، سمی‌تر می‌کند.
منبع: scitechdaily
۲۲۷۲۲۷
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1903987
امیدواری ژینولا به کامبک پاری سن ژرمن مقابل دورتموند: آنها از نظر جسمانی، تکنیکی و تاکتیکی آماده هستند